In gesprek met (interim) gemeentebeweger Etienne

Veel mensen hebben het lastig nu. Opmerkingen die ik terug krijg uit gesprekken: energie lekt weg, iedereen doet wat ie moet doen maar de sjeu is er wel af. Maar ook: de behoefte aan samen sparren. Kortom, wat ik hoor is dat de inspiratie ontbreekt, dat extra wat ontstaat als mensen elkaar echt ontmoeten en er dialoog ontstaat van mens tot mens.

Uiteraard herken ik dit maar al te goed. Ik wil vooruit, ben ambitieus en het kan altijd beter. En dit ‘beter’ organiseren zit ‘m niet in doordraaien in de dagelijkse waan maar is dat extra, het kersje op de taart. Daar waar momenteel in de ‘overleef’ stand weinig aandacht voor is. Terwijl dat juist is waar mensen energie en inspiratie van krijgen.

Het is ook voor mij zelf, in deze tijd, dus elke keer weer zorgen dat ik de juiste mindset heb. In mijn geval werkt dat het beste als ik met mensen kan brainstormen over wat er mogelijk is en dat er door het gesprek ‘iets’ ontstaat. Gelukkig is de tijdgeest met mij want het lijkt wel dat er op ‘t juiste moment de juiste mensen op mijn pad komen.

Bij Gemeentebewegers gaat over het verbinden van mensen die met elkaar de juiste dingen doen. We kijken naar wat nodig is en wat toevoegt. Zo sprak ik Etienne, een vrijdenker en iemand met een frisse kijk. Hij is gericht op innovatie en het vergroten van maatschappelijke impact. Hij heeft visie op en ervaring met opgave gericht werken en hoe je vanuit de ongestructureerdheid uit de samenleving, toch overzicht kunt creëren en hier als gemeente gestructureerd mee om kunt gaan. Ik sprak hem hierover:

Wat is er volgens jou gaande? Je hoorde bij de linkse of bij de rechtse beweging, dat was duidelijk. Je sloot je bij een van de twee stromingen aan en wist wie je medestanders en wie je tegenstanders waren. Je kon verwachten uit welke hoek je welke argumenten kreeg en kon in dialoog met elkaar tot oplossingen komen.

Deze tijd is voorbij. De zuilen zijn verlaten en het speelveld is diffuus. De vele partijen maken dat je niet meer op voorhand weet waar weerstand vandaan komt of waar je medestanders zitten. Dat maakt ons als mensen vaak onzeker waardoor we ons vastgrijpen aan het bestaande. De angst om los te laten wordt groter en langzaam verdwijnt je eigen vrijheid. Bestuurders hebben daar iets op gevonden en besturen op akkoorden zoals bijvoorbeeld het klimaatakkoord.

“Besturen met akkoorden is in deze tijd van politieke versnippering en complexe vraagstukken een onmisbaar instrument. Brede maatschappelijke akkoorden zijn van grote waarde. Zij zorgen voor een politieke en publieke agendering van belangrijke maatschappelijke vraagstukken. Daarnaast zorgen de akkoorden voor een breed gedeelde probleemdefinitie” (bron: Raad Openbaar Bestuur 2020)

Wat staat ons te doen? Maar nu wij. We moeten aan de slag met het klimaatakkoord, maar ook met de woningmarkt, gezondheid en de economie. Hoe zorgen wij, ons vastgrijpende aan wat er is, dat alle maatschappelijke akkoorden een plaats krijgen in de samenleving?

Je kent misschien het verhaal wel van de olifant die recht op zijn doel af gaat. Niets lijkt hem tegen te houden, hij banjert door. Uiteindelijk is er een groot vuur nodig om deze olifant van richting te doen veranderen. Misschien is de coronacrisis of de omgevingswet wel dat vuur wat ons als voorlopers de extra kracht geeft om reuring te veroorzaken.

De belangrijkste vraag die we ons moeten stellen is hoe we deze diffuse opgaven kunnen structureren. Hoe maken we samen het verhaal waar we lokaal, vanuit ieders eigen belang, aan kunnen werken? Als we dat hebben dan komen we uit onze schulp, kunnen we ons weer ergens bij aansluiten en kunnen we betekenis geven aan de maatschappij.

Ik ben van mening dat deze verbindende rol te weinig binnen de overheden wordt gezien. Een soort tacticus of procesmanager, een creatieveling, een korte en lange termijn denker. Iemand die kansen creëert en van betekenis wil zijn voor onze samenleving. Een gemeentebeweger?

Wat kun jij betekenen hierin voor gemeenten?
Bewustwording is altijd de eerste stap. Ik werk vanuit de individuele problemen, dat is wat mensen bezig houdt. Als een vrije denker bevraag ik op een sympathieke manier de stakeholders. Daarna zoeken we met de benodigde creativiteit vanuit al deze problemen naar korte termijn succes, gericht op een lange termijn doel. Voor degene die van theorieën houdt; Design thinking. Als professioneel generalist met een enorme maatschappelijke drive ben ik op zoek naar betekenisvolle kansen om deze samen te realiseren! Aldus Etienne.

Aan jou de uitnodiging: Heb je een complexe opgave op je bordje liggen en de behoefte aan ordening of wil je op weg geholpen worden en meer grip krijgen. Vreemde ogen of frisse blik kunnen je in een keer een hele andere kijk geven op zaken. Etienne heeft aangeboden om in een korte sessie verheldering te bieden en je op weg te helpen.

Interesse? Laat het ons weten!